Roadtrip Argentina

Lang naar uitgekeken, maar tevens wel het laatste land van onze reis. Vandaag reizen we door naar Argentinië. Het land van vlees en wijn. Véél vlees en wijn om precies te zijn! Rond de klok van negen melden we ons in Chili bij de busterminal van San Pedro de Atacama. De bus vertrekt zo. Uiteindelijk door onverklaarbare redenen een uur later, maar dit zijn we inmiddels gewend van onze Zuid-Amerikaanse vrienden. In de tien uur die volgen worden we getrakteerd op wederom een prachtig uitzicht. Bergen, bomen, zoutvlaktes en eindeloze wegen. Buiten het feit dat de bus zo nu en dan uitvalt en de grensovergang weer een eeuwigheid duurt, valt de rit enorm mee. Ook eens lekker!

Rond 23.00 uur komen we aan in Salta. De noordelijke hoofdstad van Argentinië. Heel bizar, maar online hadden we vooraf weinig succes met het boeken van een hotel. Alles leek vol. We nemen de taxi naar Plaza 9 de Julio, het hoofdplein van de stad. Hier kiezen we voor het eerste het beste hotel, dat dan nog precies één vrije kamer voor ons heeft. In Salta vallen ons direct enkele merkwaardigheden op. Zo is het bommetje druk door de vakantieperiode van de provincie Buenos Aires. Vandaar dat we online geen hotel meer konden vinden! Daarnaast zien we erg veel oversized mensen en dames op blokhakken. Ik mag hopen dat deze trend anno 1995 de Atlantische Oceaan niet weet over te waaien. Avondeten doen de Argentijnen vanaf 23.00 uur. En als laatste, maar niet geheel onbelangrijk: het wc-papier mag weer in het toilet!

De volgende dag starten we bij de lokale autoverhuurder. Écht een aardige man, met super service! We krijgen een hageltjenieuwe en dan nog blinkende Chevrolet mee, die we mogen terugbrengen wanneer we willen. Ideaal, want een echt plan is er nog niet. We besluiten een halve dag te rijden en te overnachten in Cachí. De route gaat over de befaamde RN40. Ook wel bekend als de Route 66 van Argentinië. Een ongeasfalteerde tocht van zo'n 150km tussen de met cactussen begroeide bergen. Een prachtig begin! Alhoewel...  Midden in de bergen passeren we een gestrande bus met locals. Vero vindt dat we moeten stoppen, maar ze zit niet achter het stuur. Eerst rijden we voorbij, maar Thomas strijkt over het hart en zet de auto in z'n achteruit. We nemen twee moeders met kinderen mee naar Cachí. Wel met een korte pauze. De Argentijnen noemen het dan volgende tafereel 'Vómitos'. Onbegrijpelijk, maar een van de kinderen lijkt de rijstijl van Thomas in de bergen niet te bevallen. Of waren het toch de koekjes en Mentos van Vero? We zullen het nooit weten...

Eenmaal aangekomen schrikken we eerst van onze auto. Hij was toch nieuw? Vrij vlot hierna vinden we een knus hotelletje, waarna we tijd overhouden voor een goede borrel. In de lokale kroeg, duidelijk eigendom van een biker en Pink Floyd liefhebber, maken we kennis met twee medereizigers uit Blaricum. Een Nederlands gesprek is na zoveel weken best lekker! Op uitnodiging vervolgen we de avond bij een goed restaurant verderop in het dorp. Mooie locatie, gezellig gezelschap, uitstekend vlees en heerlijke wijn maken de avond hier compleet!

Op de tweede dag van onze roadtrip rijden we de route van Cachí naar Cafayate. Hier is uren over te schrijven, maar ik ben bang dat zelfs de foto's een stukje van ons gevoel niet goed hebben kunnen vastleggen. Werkelijk fantastisch! By far het mooiste stuk route van onze roadtrip! Elke vijf kilometer valt je mond opnieuw weer open door al het natuurlijk schoon aan de horizon. Inmense rotsformaties in de meest uiteenlopende kleuren. Elke vijf kilometer verschilt het landschap weer van samenstelling. Zo oogverblindend mooi, dat zo nu en dan een kleine stuurcorrectie van Thomas noodzakelijk is.

Het fijne van onze roadtrip is dat we alles in eigen hand hebben. Wel zo prettig na onze eerdere ervaringen met de Zuid-Amerikaanse mentaliteit. We bereiken zonder enkel probleem het wijnoord Cafayate. In deze stad zijn we de volgende dagen druk met het proeven van de regionale wijnen. Zo gaan we als echte Hollanders op het fietsje diverse bodega's langs en sluiten we af met een eigen terraswijntour aan het centrale plein. In de avond horen we dat onze Nederlandse vrienden ook in Cafayate zijn gearriveerd. Wij mogen inmiddels Dick en Jacq zeggen. Een succesformule moet je niet zomaar veranderen, dus 's avonds zitten we weer met z'n vieren aan een goed stuk vlees met lekkere wijn. Erg gezellig!

Met de nodige stops en overnachtingen vervolgen we onze roadtrip richting Mendoza. Tijdens de vele kilometers kom je écht vanalles tegen. Zo ontwijken we: zandstormen, wervelwinden, bermbranden, geiten, koeien, wilde paarden, zéér dichte mist en heel veel gekke honden. Slechts één keer ging het mis en moesten we een vogeltje uit de grill van onze Chevrolet verwijderen. Inmiddels is de bestemming in zicht. Maar niet voordat de banden van onze auto zijn gedesinfecteerd. Ze zijn hier erg voorzichtig. Ter bescherming van alle terroirs met druiven, zo blijkt later. Logisch! Mendoza is niet voor niets het wijnparadijs van Argentinië.

In Mendoza hebben we met dank aan Guus een afspraak bij familie Blanco. Zij bezitten een prachtige bodega, net buiten de stad. Na een kleine zoektocht worden we zeer hartelijk ontvangen en proeven we diverse varianten Mairena. Een wijn die in onze kenniskring inmiddels zeer geliefd is. Ook krijgen we vers uit het vat een voorproefje op de nieuwe jaargang 2017 en proeven we de culinaire kwaliteiten van de vrouw des huizes. Beter kan de dag niet beginnen! Op advies van familie Blanco lunchen we die middag bij bodega Atamisque, met heerlijke forel uit eigen vijver. Daarna brengen we nog een kort bezoek aan bodega Salentein, de huisleverancier van onze eigen Koningin Maximá, waarna we via een prachtige route huiswaarts keren. Als toefje op de taart zetten we in het casino ons geluk om in Pesos. Een topdag!

De terugweg van Mendoza naar Salta besluiten we vlotter af te leggen. Minder tussenstops en via beter begaanbare wegen. De belangrijkste stop maken we in Cafayate. Hier slapen we bij hetzelfde Airbnb als op de heenweg, waarbij we ook worden herenigd met ons reisboek over Argentinië. Die hebben we gemist! De weg van Cafayate naar Salta rijden we nu over de RN68, waarbij we het magnifieke berglandschap Quebrada de las Conchas doorkruisen. Allerlei rotsformaties doemen voor ons op, met op de vreemdste plekken reusachtige cactussen. De weg kronkelt tussen de rotsen door, met weinig zicht op tegenliggers. Kaasje voor Thomas, billenknijpen voor Veronique. Onderweg stoppen we nog op een paar bizarre plekken, waar aardplaten zo omhoog zijn geduwd zodat ons de meest mooie creaties worden getoond. Uiteindelijk arriveren we na negen dagen en 3110 km weer veilig en wel in Salta.

Zelfs na deze roadtrip zijn we elkaar nog niet moe. We genieten samen van elke dag en hebben maar besloten hier dagelijks op te blijven proosten. Voor nu kan de zomerkleding weer onderop in de backpack, want we gaan door naar het einde van de wereld. Op naar Ushuaia!

Groetjes,

Veronique en Thomas